snelle wolken bevolken
de lucht boven de jonge dag
wit tegen ochtendrood
bloot is ze nog

de stad ontwaakt
de lichten doven
geluid, beweeglijkheid
bekleden haar

dan komt de wind
en blaast zich op
tot volle sterkte
neemt wat ze vind

mee op haar pad
links houten huis
rechts partytent
houdt moed jij

sterke vent
die houd de wacht
een kind nog jong
een jaar of acht

hou vast de dag
hij is van jou
en laat niet los
totdat de avond valt

nu de wolken vertrokken zijn
en de wind is uitgeblazen
is je wacht ten einde
welterusten windvast kind