mist draagt het prille
licht op handen, totdat de
zon het van haar wint
op het vloerkleed rolt
de baby zich om en de
wereld trekt voorbij
we vieren vriendschap
berichten breken in
het eten wordt koud
de boer maait het gras
hondengeblaf op afstand
dichtbij een bijenzwerm
23 maart 2022
roodborstje
het roodborstje komt me vergezellen
terwijl ik wandel door mijn tuin
en witte bloesem neerdaalt op mijn kruin
het roodborstje komt me vergezellen
als ik van voor naar achter struin
door eigenhandig aangelegde bloementuin
het roodborstje komt me vergezellen
terwijl ik wandel door mijn tuin
mussenzwerm
als de mussenzwerm de heg bevolkt
weet dat de avond is gevallen
en het gekwetter langzaam uitdooft
als de mussenzwerm de heg bevolkt
de zon zijn stralen voor zich houdt
de heg zijn warmte binnenhoudt
als de mussenzwerm de heg bevolkt
weet dat de avond is gevallen
ooievaarspaar
cirkelend ooievaarspaar op stijgende lucht
een voorjaarsdans op hoog niveau
elkaar verkennend totdat herkenning volgt
cirkelend ooievaarspaar op stijgende lucht
het pasgevlochten nest wacht op hun paren
hun bekgeklap doorklieft het stille dal
cirkelend ooievaarspaar op stijgende lucht
een voorjaarsdans op hoog niveau
23 maart 2022
In de buurt van mijn woonplaats Meppel ligt het gehucht Rogat, een paar huizen op een kluitje langs de oude Hoogeveense Vaart. Een fors bemeten sluis doceert het water dat van de Drenthe Heuvelrug komt op weg naar wat het afvoerpuntje van Drenthe heet – Meppel. Met enige regelmaat doe ik een rondje Rogat voor een ‘waarnemende wandeling’ en schrijf woorden en zinnen in het kleine – met roze elastiek omspannen – notitieboekje dat ik altijd bij me heb. Thuisgekomen doorblader ik het en vul het soms aan met wat ik gezien-gehoord-geroken-getast heb. Zo ontstaan ruwe schetsen van waaruit ik een schilderijtje zou kunnen maken – of zoals dit keer – Haiku’s. Gevormd op het palet van mijn verbeelding vertellen ze hun eigen verhaal.
de paarden eten
nu nog rustig samen, straks
vechten de rassen
vissers, turend aan
de waterrand, wachtend op
een eerste rimpel
zittend op een paal
vangt de aalscholver met zijn
vleugels de warme zon
de Rogatsluis breekt
het zoekend water van de
Hogeveense Vaart
’t Kuipersdijkje slaapt
zandpad – karrespoor – molshoop
boerderij in ruste
ginds draagt het land een
koeienstal op flarden mist
ark in de branding
De Knijpe – tolhuis
witte balken zijn doelloos
als open armen
10 maart 2022
Haibun
mag ik u even storen Heer
het is maar een menuutje
voor een aardkloterig adviesje
ook voor u zelf Heer
om even los te komen
van ginds de oorlogshel
ook voor het drogen
van eigen tranen Heer
gebruik mijn laken maar
en als ze op zijn Heer
zullen we dan samen
nieuwe halen?
laat het advies
maar zitten Heer
ik vraag u later wel
9 maart 2022, oorlog in Oekraïne
(advies van een goede vriend van mijn rolstoeldochter)
het is vandaag nacht
tien voor vier
een ekster krast zijn roep
ik verlang naar de hand
die het rustend water
van mijn vliezen wereld
in beweging zet en strelend
mijn prille rug masseert
mijn eigen kleine wereld
– hoorbaar gedempte stemmen –
– zichtbaar trage silhouetten –
voelbaar een kloppend hart
van haar die mij draagt
zet de tijd voor eeuwig stil
hou de valse wereld buiten
en laat de ekster opkrassen
24 februari 2022
Putin krast Oekraïne door