roodborstje

het roodborstje komt me vergezellen
terwijl ik wandel door mijn tuin
en witte bloesem neerdaalt op mijn kruin
het roodborstje komt me vergezellen
als ik van voor naar achter struin
door eigenhandig aangelegde bloementuin
het roodborstje komt me vergezellen
terwijl ik wandel door mijn tuin

mussenzwerm

als de mussenzwerm de heg bevolkt
weet dat de avond is gevallen
en het gekwetter langzaam uitdooft
als de mussenzwerm de heg bevolkt
de zon zijn stralen voor zich houdt
de heg zijn warmte binnenhoudt
als de mussenzwerm de heg bevolkt
weet dat de avond is gevallen

ooievaarspaar

cirkelend ooievaarspaar op stijgende lucht
een voorjaarsdans op hoog niveau
elkaar verkennend totdat herkenning volgt
cirkelend ooievaarspaar op stijgende lucht
het pasgevlochten nest wacht op hun paren
hun bekgeklap doorklieft het stille dal
cirkelend ooievaarspaar op stijgende lucht
een voorjaarsdans op hoog niveau

23 maart 2022

In de buurt van mijn woonplaats Meppel ligt het gehucht Rogat, een paar huizen op een kluitje langs de oude Hoogeveense Vaart. Een fors bemeten sluis doceert het water dat van de Drenthe Heuvelrug komt op weg naar wat het afvoerpuntje van Drenthe heet – Meppel. Met enige regelmaat doe ik een rondje Rogat voor een ‘waarnemende wandeling’ en schrijf woorden en zinnen in het kleine – met roze elastiek omspannen – notitieboekje dat ik altijd bij me heb. Thuisgekomen doorblader ik het en vul het soms aan met wat ik gezien-gehoord-geroken-getast heb. Zo ontstaan ruwe schetsen van waaruit ik een schilderijtje zou kunnen maken – of zoals dit keer – Haiku’s. Gevormd op het palet van mijn verbeelding vertellen ze hun eigen verhaal.

de paarden eten
nu nog rustig samen, straks
vechten de rassen

vissers, turend aan
de waterrand, wachtend op
een eerste rimpel

zittend op een paal
vangt de aalscholver met zijn
vleugels de warme zon

de Rogatsluis breekt
het zoekend water van de
Hogeveense Vaart

’t Kuipersdijkje slaapt
zandpad – karrespoor – molshoop
boerderij in ruste

ginds draagt het land een
koeienstal op flarden mist
ark in de branding

De Knijpe – tolhuis
witte balken zijn doelloos
als open armen

10 maart 2022
Haibun     

mag ik u even storen Heer
het is maar een menuutje
voor een aardkloterig adviesje

ook voor u zelf Heer
om even los te komen
van ginds de oorlogshel

ook voor het drogen
van eigen tranen Heer
gebruik mijn laken maar

en als ze op zijn Heer
zullen we dan samen
nieuwe halen?

laat het advies
maar zitten Heer
ik vraag u later wel

9 maart 2022, oorlog in Oekraïne

(advies van een goede vriend van mijn rolstoeldochter)

het is vandaag nacht
tien voor vier
een ekster krast zijn roep

ik verlang naar de hand
die het rustend water
van mijn vliezen wereld
in beweging zet en strelend
mijn prille rug masseert

mijn eigen kleine wereld
– hoorbaar gedempte stemmen –
– zichtbaar trage silhouetten –
voelbaar een kloppend hart
van haar die mij draagt

zet de tijd voor eeuwig stil
hou de valse wereld buiten
en laat de ekster opkrassen

24 februari 2022
Putin krast Oekraïne door     

verlost uit het diepe water
sta ik aarzelend kleumend
op het winderige droge
en vraag me rillend af of

ik me haastig zal aankleden
om mijn koude lichaam te
bedekken ver weg van het
talige water dat riep naar

mijn opgespaarde woorden
die ze bevrijden wilde uit
mijn gesloten lichaam dat
steeds opnieuw blijft springen

(bij mijn vervolg-aanmelding poëzie aan de Schrijversvakschool)

nu ik mijn ogen sluit
mag jij in open handen
al mijn gedachten wegen
totdat ze zijn gaan slapen
en ik mijn rust gevonden heb

zullen we later dan
als ik groot ben
een keertje ruilen ?

mag ik mijn eigen tranen laten zien
waarvoor ik mij een beetje schaam
is het het onrecht dat ik voel misschien
waarmee ik deze lange weg moet gaan?

mag ik mijn eigen woede laten zien
waarvoor ik mij een beetje schaam
of is het (sl)echt(s) een biddend opzien
waarin ik vraag – wilt U ze zien misschien?

zijn het alleen mijn eigen woedetranen
waarvoor ik mij een beetje schaam?
of – die ik van haar leen en kan be-amen
– mijn kind – ziet U haar dan wel staan?

vanwaar mijn schaamte om geleende tranen
mijn eigen woedetranen zal ik daarom drogen
en met haar bidden om een eindig ‘amen’
omdat ik onze tranen zie in Vaderogen.